Jeśli sąd orzekający o rozwodzie nie zobowiązał ojca dziecka do świadczenia alimentacyjnego na rzecz dziecka, to należy przyjąć, że koszty tego utrzymania spoczywają na matce dziecka.
Jeśli sąd orzekający o rozwodzie nie zobowiązał ojca dziecka do świadczenia alimentacyjnego na rzecz dziecka, to należy przyjąć, że koszty tego utrzymania spoczywają na matce dziecka.
Sąd nie jest związany żądaniem alimentacyjnym i ma obowiązek z urzędu ustalić wysokość należnych alimentów, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego.
Orzeczenie sądu kościelnego o ważności bądź o ustaniu małżeństwa kanonicznego nie może mieć wpływu na orzeczenie sądu państwowego o ważności lub o ustaniu świeckiego związku małżeńskiego tych samych małżonków.
Związek jednego z małżonków z innym partnerem w czasie trwania małżeństwa, lecz po dacie wystąpienia zupełnego i trwałego rozkładu pożycia między małżonkami, nie daje podstawy do przypisania temu małżonkowi winy za ten rozkład.
Ochrona interesów dziecka znajduje wyraz zarówno w przepisach prawnych, które dotyczą funkcjonowania małżeństwa jak i regulujących jego rozwiązanie. Konkretyzuje się ona m.in. poprzez zakaz orzekania rozwodu, jeżeli wskutek tego miałoby ucierpieć dobro małoletnich dzieci małżonków.
Udowodnione naruszenie przez jednego z małżonków obowiązku wierności małżeńskiej nie może usprawiedliwiać pominięcia oceny innych zdarzeń, które mogły okazać się istotne przy orzekaniu o winie, decydującej w okolicznościach sprawy o dopuszczalności rozwodu w świetle art. 56 § 3 KRO.
Nie można skutecznie żądać unieważnienia małżeństwa bez uprzedniego dokonania transkrypcji zagranicznego aktu stanu cywilnego, stwierdzającego zawarcie tego małżeństwa za granicą.
Sprawa o rozwód nie ma charakteru sprawy o opróżnienie lokalu. Sąd może dokonać rozstrzygnięcia o wspólnym mieszkaniu stron oraz na orzeczenie – na żądanie małżonka – eksmisji współmałżonka, jednakże sprawa nie nabiera przez to charakteru sprawy o opróżnienie lokalu.
Stwierdzenie w wyroku rozwodowym winy małżonka w powstaniu rozkładu nie jest konsekwencją określonej oceny dowodów, lecz stanowi wniosek prawny z dokonanych ustaleń, wyrażający zarazem negatywną ocenę jego postępowania, które do tego rozkładu doprowadziło.